Als kind tekende ik altijd al graag. Soms uren lang, en dan vooral graag dieren. Heerlijk was dat! Maar nooit geloofde ik dat dit meer kon zijn dan iets wat je als kind gewoon graag doet.  Dus toen de vraag zich voordeed wat ik wilde worden, tja, dat wist ik ook niet precies.

Uiteindelijk heb ik een opleiding gedaan tot logopediste want ik was goed in talen en wilde best werken met kinderen, dacht ik. Zo heb ik ook 10 jaar met veel plezier gewerkt. Het tekenen verdween helemaal naar de achtergrond.

Gelukkig kwam er een moment dat ik mijn passie heb mogen herontdekken! De richting die ik was ingeslagen maakte me uiteindelijk niet gelukkig. Ik liep tegen mijn eigen grenzen aan. Daardoor werd ik gedwongen om goed na te denken over hoe het anders moest.

Ik ben in het diepe gesprongen. Heb mezelf ontwikkeld. Gelukkig kreeg ik hulp van de juiste mensen op het juiste moment.  Ik ben een eigen bedrijf gestart. Tekenen, in welke vorm dan ook. Dat moest het worden. En vrijheid om mijn eigen keuzes te blijven maken. Die twee  dingen stonden ineens als een paal boven water!

De ontwikkeling staat niet stil. Ik ben steeds beter in staat om ook hierin verdere keuzes te maken. Duurzaamheid, biodiversiteit, natuur, en bijdragen aan een betere maatschappij. Positieve impact. Filosofie.

Dát zijn thema’s die me echt aan het hart gaan, en waarvoor ik me nu ten volle wil inzetten. Dat voelt wel als een soort bevrijding, dat ik dit kan en mag doen. Wauw. Wie had dat ooit gedacht…

Ondertussen werd ik ook moeder, en zijn we met ons gezin verhuisd naar een mooie plek in de Achterhoek. Met ons kleine stukje grond proberen we onze eigen bescheiden bijdrage  te leveren aan de natuur. Dat geeft veel voldoening. Hopelijk mogen wij het allemaal zien groeien de komende jaren!